ေရေျပာင္းဖူးနဲ႕ ေရထဲကၾကာစြယ္

ေဖ႔ဘြတ္က ညီမတစ္ေယာက္ေရေျပာင္းဖူးသုပ္နည္း ေျပာျပပါဦးလို႔ ေတာင္းဆိုထားခဲ႔ ဖူးပါတယ္။ သူ႕ ကို ျပန္ ေျပာျပရင္းနဲ႔ က်န္တဲ႔ သူေတြလည္း သိရေအာင္ ဒီပိုစ္႔ေလး တင္ျဖစ္ပါတယ္။ ေရေျပာင္းဖူးဆိုတာ ရွမ္းျပည္က လူေတြေတာ႔ သိျပီးျဖစ္မွာပါေနာ္။ ကၽြန္မတို႕ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာလဲ ဒီေရေျပာင္းဖူးက မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မသည္ပင္လွ်င္ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ တက္ေတာ႔ ရွမ္းစားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ ထမင္းစားျဖစ္ေတာ႔မွ စားဖူး၊ ၾကားဖူးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ကၽြန္မေနတဲ႔ျမိဳ႕မွာေတာ႔ ေရေျပာင္းဖူးေတြ အလြန္ေပါတဲ႔အတြက္ မၾကာခဏ သုပ္စား၊ ေၾကာ္စားျဖစ္ပါတယ္။ ေရေျပာင္းဖူး ဘာလဲမသိသူမ်ား Water Bamboo ဆိုျပီး Google မွာ ရွာၾကည္႔ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္ေနာ္။ Water Bamboo ဆိုေပမဲ႔ ရွမ္းျပည္မွာေတာ႔ ေရေျပာင္းဖူး လို႔ ေခၚၾကပါတဲ႔ရွင္။

 

 ေရေျပင္းဖူး (or) Water Bamboo

 ေရေျပာင္းဖူးေတြကို ပါးပါးေသးေသး အေခ်ာင္းရွည္ေလးေတြလွီးျပီး ဆား၊ အရသာမႈန္႔၊ ငရုပ္သီးစိမ္း၊ ၾကက္သြန္နီ၊ နံနံ၊သံပုရာသီး စတာေတြန႔ဲ ေရာျပီး သုပ္လိုက္ရင္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ ေရေျပာင္းဖူးသုပ္ ရပါတယ္။

ေရေျပင္းဖူးသုပ္

ဒါေလးကေတာ႕ ေရေျပာင္းဖူးနဲ႔   ဥနီကို ဂ်စ္နဲ႔ ျခစ္ျပီးသုပ္ထားတာပါ။ ငရုပ္သီး ဆီေၾကာ္၊ ခရမ္းခ်ဥ္ သီး ေတာက္ေတာက္စင္း၊ ႏွမ္း၊ ဆား၊ ငံျပာရည္၊ အရသာမႈန္႔၊ သံပုရာသီးတို႔န႔ဲ သုပ္ထားတာပါ။ 

 ခ်ဥ္စပ္ ေရေျပာင္းဖူးသုပ္

ေရေျပာင္းဖူးေၾကာ္

*************

ဒီတစ္ခါေတာ႔ ေရေျပာင္းဖူးကို ေၾကာ္ပါမယ္။

 ေရေျပာင္းဖူးေတြကို ခုလို ပါးပါးလွီးပါတယ္.

ခရမ္းခ်ဥ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊နီ

 ဆီအနည္းငယ္နဲ႔ ေၾကာ္ထားတဲ႔ ေရေျပာင္းဖူးပါ။ ပဲငံျပာရည္အၾကည္၊ ဆား၊ အရသာမႈန္႕တို႕ ထည္႕ေၾကာ္ထားပါတယ္။ အသားၾကိဳက္ရင္ အသားနဲ႔ ေရာေၾကာ္လည္း စားလို႔ ေကာင္းပါတယ္ေနာ္။

*********************

ၾကာစြယ္

ၾကာစြယ္ဟာလည္း ေရထဲက ရတဲ႕ စားစရာတစ္မ်ိဳးပါ။ အခ်ိဳ႕က ပိတ္စြယ္လို႔လည္း ေခၚၾကတယ္ ထင္ပါ တယ္။ 

ဒါကေတာ႕ ၾကာစြယ္လို႔ ေခၚတဲ႔ Lotus Root ပါ။ 

ၾကာစြယ္ကို အေခါင္းေပါက္တြင္းမွ ရြံ႕ႏြံမ်ား စင္ေအာင္ ေသခ်ာေဆးေၾကာျပီး ခုလို ပါးပါးလွိီးပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ငရုပ္သီးစိမ္း၊ နံနံ၊ ဆား၊ ပဲငံျပာရည္၊ အရသာ မႈန္႔တို႕နဲ႔ ေၾကာ္လိုက္ပါတယ္။ ၾကာစြယ္က မာတဲ႔ အတြက္ ေရထည္႔ျပီး ေခတၱထားရပါတယ္။ ေရခမ္းျပီး ၾကာစြယ္ႏွပ္ျပီဆိုေတာ႔မွ ခ်ုလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

မၾကာခဏ ေၾကာ္စားျဖစ္တဲ႔ ၾကာစြယ္

*************

 ၾကာစြယ္သုပ္

 ၾကာစြယ္ကိုသုပ္ဖို႕အတြက္ ေရစင္ေအာင္ ေဆးျပီး ပါးပါးလွီးပါတယ္။ ထို႕ေနာက္ ေရေႏြးဆူဆူမွာ အခ်ိန္ ၅မိနစ္ခန္႔ ျပဳတ္ပါတယ္။ ျပဳတ္ျပီး ၾကာစြယ္မ်ားကို ေရေအးမွာစိမ္ထားပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ေရစင္ေအာင္ စစ္ျပီး ဥနီကို လွီးထည္႕ပါတယ္။

ျပဳတ္ျပီး ၾကာစြယ္

ၾကက္သြန္ျဖဴဆီခ်က္၊ ငရုပ္သီးမႈန္႔ေၾကာ္၊

 ေျမပဲဆန္ ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႕၊ ငရုပ္သီး၊ ဆား၊ ငံျပာရည္၊ ငရုပ္သီး ဆီက်က္၊ ရွာလကာရည္တို႔ ေပါင္းစပ္ျပီး

 

 ၾကာစြယ္သုပ္ ရပါျပီ။

ေရထဲက စားစရာမ်ားျဖင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ႏိုင္ၾကပါေစရွင္

စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္..

စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ဆိုလို႔ အသားဟင္း ၊ ငါးဟင္းအေၾကာင္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်န္းမာေရးအတြက္ အစားအေသာက္ ေလွ်ာ႕စားေနရသူမ်ား၊ ဝိတ္ေလွ်ာဖို႕ အသီးအရြက္ မ်ားမ်ားစားၾကသူမ်ား၊ အသီးအရြက္ ၾကိဳက္တတ္သူမ်ားနဲ႔  ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေရာက္ေနသူမ်ားအတြက္ မိမိ ျမန္မာျပည္ အလြမ္းေျပ အသီး အရြက္မ်ား ဝယ္ယူလိုၾကတယ္ သို႕ေသာ္လည္း နာမည္ ဘယ္လိုေခၚတယ္ ဆိုတာ မသိလို႔ အခက္ေတြ႔မယ္ ဆိုရင္ ကၽြန္မ ရွာေဖြထားမိတဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ပံုေလးေတြနဲ႔ တြဲျပီး ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ဆိုရင္ အသားငါး စားတာထက္ အသီးအရြက္စားတာက ပိုျပီး ေကာင္းပါတယ္ေနာ္။ ဒါေၾကာင္႕လည္း စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္လို႔ နာမည္ေပးလိုက္တာပါ။ ဒီပိုစ္႕ေလးကေတာ႕ မသိေသး သူမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ မွ်ေဝတဲ႔ သေဘာပါေနာ္။

  ကိုက္လန္( ေခၚ) Chinese broccoli = Chinese kale = gai lan

ကိုက္လန္ လို႔ ကၽြန္မတို႔ေခၚတဲ႔ အရြက္ကေတာ႕ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရႏိုင္တဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ရာသီက စက္တင္ဘာလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ အီး၊ ဗီတာမင္စီနဲ႔ သံဓာတ္၊ သြပ္ဓာတ္၊ ေၾကးနီစတဲ႔ သတၱဳဓာတ္မ်ား ပါဝင္ပါတယ္။

 

 Radish(ေခၚ) မုန္လာဥနီ

သူကေတာ႔ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရႏိုင္တဲ႔ ဥအနီတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေပမဲ႔ ေႏြဦးနဲ႕ေဆာင္းရာသီတို႔မွာ ပိုမို ေပါမ်ားပါတယ္။ ၄င္းမွာအမွ်င္ဓာတ္နဲ႔ ဗီတာမင္စီ ၾကြယ္ၾကြယ္ဝဝ ပါရွိျပီး ကယ္လိုရီပါဝင္မႈနႈန္ုးေတာ႔ ဥနီ ၁၀၀ ဂရမ္မွာမွ ၁၆ ကယ္လိုရီေလာက္သာ ပါဝင္တာေၾကာင္႔ ပါဝင္ႏႈန္း အလြန္နည္းပါတယ္။ ဗီတာမင္ B နဲ႔ သတၱဳဓာတ္မ်ားလည္း ပါဝင္တာေၾကာင္႔ က်န္းမာေရးအတြက္ သင္႔ေတာ္တဲ႔ဥ အမ်ိဳးအစားလို႔ ဆိုၾကပါတယ္

 

Cauliflower ( ေခၚ) ပန္းမုန္လာ၊ မုန္လာပန္း၊ ပန္းေဂၚဖီ

ျမန္မာျပည္မွာေတာ႔ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ရႏိုင္တဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္စီနဲ႔ အမွ်င္ဓာတ္မ်ားျပားစြာ ပါဝင္ျပီး ကယ္လိုရီပါဝင္မႈႏႈန္း နည္းပါးတဲ႔အတြက္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညႊတ္တဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္တင္ဘာသာျဖစ္တဲ႕ Caulis (မုန္လာထုပ္) နဲ႔ flower (ပန္း) တို႕ကို ေပါင္းစပ္ျပီး ေခၚတာေၾကာင္႕ Cauliflower(ပန္းမုန္လာ) လို႕ အမည္တြင္ပါတယ္။ အေရာင္အားျဖင္႔ အျဖဴ၊ လိေမၼာ္၊ အစိမ္း၊ ခရမ္းေရာင္ တို႔ရွိျပီး ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ႔ အျဖဴေရာင္ကိုသာ ေတြ႔ရပါတယ္။  

အစိမ္း၊ လိေမၼာ္၊ ခရမ္း ပန္းေဂၚဖီမ်ား

White Radish (ေခၚ) မုန္လာဥျဖဴ

ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္မွာ မုန္လာဥျဖဴကို အခ်ဥ္ရည္က်ိဳ၊ အခ်ဥ္တည္၊ သုပ္စား၊ စသျဖင္႔ စားေသာက္တတ္ ၾကျပီး ဝက္ရိုးနဲ႔လည္း ဟင္းခ်ိဳခ်က္စားရင္ အလြန္ေကာင္းတဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါတယ္။ Japanese Radish, Chinese Radish စသျဖင္႔လည္း ေခၚေဝၚၾကျပီး ဗီတာမင္စီနဲ႔ ကင္ဆာကို ကာကြယ္ႏုိင္တဲ႔ အင္ဇိုင္းေတြ ပါဝင္ျပီး ၄င္း ဥျဖဴဟာ ကိုယ္တြင္းခုခံမႈ စြမ္းအားကို ျမင္႕မားေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ 

Garland Chrysanthemum (ေခၚ) ဖတ္ခ်ီငိုး

ကၽြန္မတို႕ေဒသမွာေတာ႔  ဖတ္ခ်ီငိုး လို႕ေခၚတဲ႔ အရြက္ပါ။ ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ စားၾကျပီး ကၽြန္မအေနနဲ႔ေတာ႔ ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္း မႏၱေလး၊ ရန္ကုန္နဲ႔ အညာဘက္ေတြမွာ ဒီအရြက္ကို မျမင္ဖူးပါဘူး။ ဒီအပင္ရဲ႕ မူရင္းေဒသကေတာ႔ ေျမထဲပင္လယ္နဲ႔ အာရွအေရွ႕ပိုင္း ေဒသမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဟင္းရည္ ခ်က္စားသလို ေဟာ႔ေပါ႔ထဲလည္း ထည္႔ခ်က္စားႏိုင္ပါတယ္။ ပံုသ႑ာန္က ဂႏၶမာပန္း၊ စိန္ျခယ္ပန္းတို႔ရဲ႕ အရြက္နဲ႔ ဆင္ဆင္တူျပီး အနံ႔လည္း အနည္းငယ္ရွိတဲ႔ အရြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ေအနဲ႔ သတၱဳဓာတ္ မ်ားျပားျပီး ဓာတ္တိုးဆန္႔က်င္ပစၥည္းမ်ားလည္း မ်ားျပားေသာေၾကာင္႔ သက္ရွည္ က်န္းမာျခင္းအတြက္ အက်ိဳးမ်ားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကိုးရီးယား၊ ဂ်ပန္၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ တရုတ္တို႔မွာ အစားမ်ားပါတယ္။

 

Bok Choy (ထိုင္ဝမ္မုန္ညွင္း)

Chinese Cabbage လို႕လည္း ေခၚၾကတဲ႕ ထိုင္ဝမ္မုန္ညွင္းမွာပါဝင္တဲ႔ သတၱဳဓာတ္ေတြက အရိုးကို သန္မာေစျပီး ဇဝရုပ္ျဖစ္ပ်က္ျခင္းကို အားေကာင္းေစပါတယ္. ဒီအပင္ရဲ႕ မူရင္းေဒသဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀ရာစုေလာက္မွသာ ဂ်ပန္ ၊ ကိုးရီးယားကို ေရာက္ရွိသြားျပီး ခုေခတ္မွာေတာ႔ ကမၻာအႏွံ႔မွာ ေတြ႔ရွိရျပီျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းအရြက္ဟာ ေန႕စဥ္ ေန႔တိုင္း အမ်ားအျပား စားရင္ လူကို အဆိပ္ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ႔ ပစၥည္းမ်ား ပါဝင္တာေၾကာင္႔ နည္းနည္းသာ စားသင္႔တယ္လို႔ အၾကံျပဳထားပါတယ္။ ပမာဏ အနည္းငယ္သာ စားမယ္ဆိုရင္ ကင္ဆာကို ကာကြယ္ႏိုင္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ( Ref: Wiki)

Celtuce , Asparagus Lettuce, Chinese Lettuce ( ေအာ္ဆြန္း၊ ဆလပ္ရိုး)

ေဆာင္းရာသီမွာ အမ်ားဆံုးေတြ႔ရတဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ျဖစ္ျပီး ေျမၾကီးအတြင္းမွာ ျမဳပ္ေနတဲ႔ ပင္စည္ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ပါတယ္။ ေအးျမတဲ႔ ရာသီဥတုကို ႏွစ္သက္တဲ႔ အတြက္ ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ တို႕မွာ စိုက္ပ်ိဳးျဖစ္ထြန္းျပီး ေဆာင္းရာသီမွာသာ အမ်ားဆံုး ေတြ႔ရပါတယ္။ မူရင္းဇာတိဟာလည္း တရုတ္ျပည္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အရည္ရႊမ္းျပီး အခ်ဥ္သုပ္နဲ႕၊ အသားတို႔ျဖင္႔ ေၾကာ္စားျခင္းကို အမ်ားဆံုး ျပဳလုပ္ စားေသာက္ၾကပါတယ္။ ဆလပ္ရိုးရဲ႕ အပင္နဲ႔ အရြက္ဟာ အလြန္ႏူးညံ႔တဲ႔အတြက္ အပင္ကို ဂရုတစိုက္ စိုက္ပ်ိဳးရပါတယ္။ ဗီတာမင္ A B C တို႕ပါဝင္ျပီး သတၱဳဓာတ္မ်ားလည္း ေပါမ်ားပါတယ္။ ဆလပ္ရိုးကို အစိမ္းစားႏိုင္ျပီး ခ်က္ျပဳတ္မည္ ဆိုပါက မူလအရသာ မပ်က္ေအာင္ ခဏတာ ခ်က္ဖို႕ လိုပါတယ္။

Chinese Chives ေခၚ က်ိဳ႕ဆိုင္

က်ိဳ႕ဆိုင္အရြက္ကို အခ်ိဳ႕က ၾကက္သြန္ျမိတ္နဲ႔ မွားတတ္ၾကပါတယ္။ က်ိဳ႕ဆိုင္နဲ႔ ၾကက္သြန္ျမိတ္တို႕ရဲ႕ ကြာျခားခ်က္မွာ ၾကက္သြန္ျမိတ္က ခပ္လံုးလံုးျဖစ္ျပီး အလယ္မွာ ေခါင္းပြျဖစ္ကာ က်ိဳ႕ဆိုင္ကေတာ႕ အရြက္ ျပားျပား ျဖစ္ ပါတယ္။  ဗီတာမင္မ်ားျပားတဲ႔ အရြက္ျဖစ္ျပီး မ်က္စိေရာဂါနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္တြင္း ျဖစ္ တတ္ေသာ ေရာဂါ အခ်ိဳ႕ကို ခုခံကာကြယ္ႏုိင္စြမ္း ရွိကာ မ်ိဳးပြားျခင္းကို အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

Watercress ( ျမင္းခြာရြက္) 

ေဆးဘက္ဝင္တယ္လို႔ သိထားတဲ႔ ျမင္းခြာရြက္ကေတာ႔ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာေတာ႔ ေနရာအႏွံ႔ ရႏုိင္တဲ႔ အရြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕ၾကီးေတြမွာေတာ႔ တကူးတက စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ ျမင္းခြာရြက္ကို စားသံုးၾကေပ မဲ႔ နယ္ဘက္မွာေတာ႔ ေရစပ္စပ္ ရွိေသာ စိုစြတ္တဲ႔ ေျမ၊ ေရဓာတ္ မခမ္းေျခာက္ေသးတဲ႔ လယ္ကြင္းတို႔ေတြမွာ သဘာဝ အတိုင္း ေပါက္ေရာက္ တဲ႔ ျမင္းခြာရြက္ကို စားသံုးၾကပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔ ျမင္းခြာရြက္နဲ႔ သဘာဝ အတိုင္း ေပါက္တဲ႔ ျမင္းခြာရြက္ ဟာ ေဆးဘက္ဝင္ အာနိသင္ခ်င္း ကြာျခားသလို အရသာလဲ ကြာျခားပါတယ္။ သဘာဝ အတိုင္း ေပါက္တဲ႔ ျမင္းခြာဟာ အႏြယ္ ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ျပီး အရြက္ေရာ ပင္စည္ပါ စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔ ျမင္းခြာရြက္ထက္ မာျပီး အရသာလဲ ပိုျပီး ခါးသက္သက္ ရွိပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင္႔ သုပ္စားၾကျပီး အတို႕အျမဳပ္ ျပလုပ္ၾကသလို၊ ျမင္းခြာရြက္ကို ဟင္းခါးအျဖစ္လည္း အရည္ေသာက္ ခ်က္စားၾက ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ မွာေတာ႔ မ်က္စိ အားေကာင္းေစတယ္ဆိုျပီး စားသံုးၾကသူ ေပါမ်ားျပီး အဆုပ္ ကင္ဆာ ၊ ရင္သားကင္ဆာ မျဖစ္ေစရန္လည္း ကာကြယ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဝက္သား ဝက္ေျမဥေၾကာ္...

 

ဒီအသီးကို လူတိုင္းသိမယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္။ ကၽြန္မတို႕ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာေတာ႔ ဝက္ေျမဥေခၚ ေျမစာဥ လို႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ Water Chestnut လို႔ေခၚတဲ႔ ဝက္ေျမဥဟာ ခ်ိဳခ်ိဳ ဆိမ္႕ဆိမ္႔ေလးနဲ႔ စားေကာင္းျပီး ေျမၾကီးထဲမွာ ဥအေနနဲ႔ ေတြ႔ရတဲ႔ စားေသာက္ဖြယ္ရာ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ ပါတယ္။ စည္သြပ္ဗူးေတြ နဲ႔လည္း အဆင္သင္႔စားႏိုင္ေအာင္ ျပဳျပင္ျပီး လာတာကို ေတြ႔ရ ပါတယ္။  အစိမ္းစားၾကသလို သြားရည္စာ အျဖစ္ ျပဳတ္ျပီးလည္း ေရာင္းၾကပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ႕ စိမ္းစားဥနဲ႔ အရသာတူတဲ႔ အဲဒီဝက္ေျမဥကို ဟင္းအျဖစ္ လုပ္စားရတာကို ပိုျပီး ႏွစ္သက္ပါတယ္။ စိမ္းစားဥကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ေဒသမွာ ဟင္းအျဖစ္ေၾကာ္စား ၾကပါေသးတယ္။ အခုေတာ႔ ဝက္ေျမဥကို အသားနဲ႔ ေၾကာ္စားတဲ႔နည္းကို ေျပာျပခ်င္ ပါတယ္ေနာ္။

ဝက္ေျမဥကို အခြံခြာပါတယ္

အသားမ်ားကို ခပ္ေသးေသးတံုးျပီး ဆား၊ ဟင္းခ်က္ဝိုင္၊ ငရုပ္ေကာင္းမႈန္႔၊ စသည္တို႔နဲ႔ နယ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ၾကက္သား ဝက္သား ႏွစ္သက္ရာ သံုးႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မေတာ႔ ဝက္သားကို သံုးထားပါတယ္။

အခြံခြာထားတဲ႔ ဝက္ေျမဥကို သင္႕ေတာ္တဲ႔အရြယ္ေလးေတြ ျခမ္းလိုက္ပါတယ္။

ၾကက္သြန္နီ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ငရုပ္သီး၊ ဂ်င္း

ဝက္သားမ်ားကို အရင္ေၾကာ္ပါတယ္။

ၾကက္သြန္နီ၊ ဂ်င္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ တို႔ထည္႔ပါတယ္။

 

ထို႕ေနာက္ ဝက္ေျမဥကို ထည္႔ပါတယ္။

ဝက္ေျမဥ ႏူးေစဖို႔ ေရ အနည္းငယ္၊ ဆား၊ အရသာမႈန္႔၊ ပဲငံျပာရည္ အၾကည္တို႔ထည္႔တာ အခ်ိန္ ခဏထားပါတယ္။

 ေရခမ္းလာျပီဆို ငရုပ္သီးစိမ္းထည္႔လိုက္ပါတယ္.ဆားအေပါ႔အငံျမည္းပါတယ္။

ခ်ကာနီးမွာ နံနံရြက္ကို ထည္႔လိုက္ပါတယ္. 

ဝက္သား ဝက္ေျမဥေၾကာ္ ရပါျပီေနာ္။

အရသာ ခ်ိဳဆိမ္႔ေလးနဲ႔ ဝါးလိုက္ရင္ ဝက္ေျမဥက ကၽြတ္ကၽြတ္ေလးနဲ႔မို႔ အသားထက္ ပိုစားေကာင္း တာေၾကာင္႔ ဝက္ေျမဥဟင္းခ်ည္း ေရြးစားျဖစ္တဲ႔ တစ္ခြက္ျဖစ္ပါတယ္. း)

အားလံုးဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။

ရွမ္းမေလးရဲ႕ မုန္ညင္းခ်ဥ္..

ရွမ္းျပည္မွာ ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရြာတစ္ရြာကို ေရာက္ခဲ႔တုန္းက မုန္ညင္းခ်ဥ္လို႔ ေခၚတဲ႔ ရွမ္းခ်ဥ္တည္တာကို ၾကံဳၾကိဳက္ခဲ႔တာမို႔ အဲဒီတုန္းက ရိုက္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ လုပ္နည္း အဆင္႕ ဆင္႔ကို ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ မေခ်ာကေတာ႔ မုန္ညင္းခ်ဥ္တည္တာကိုေတာင္ အလြတ္မေပးပါလားေနာ္ လို႔ မထင္ပါနဲ႔ေနာ္။ ရွမ္းခ်ဥ္ ဘယ္လိုတည္ရသလဲလို႕ ေမးထားဖူးတဲ႔ တံုဖလား သူဂ်ီးမင္းရဲ႕ အေမးကို သတိရလိုက္ျပီး မုန္ညင္းခ်ဥ္ တည္နည္းကို သိခ်င္ၾကတဲ႔ အျခားေသာ သူမ်ား ရွိေသးရင္လည္း သိရေအာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ မုန္ညင္းခ်ဥ္ လုပ္နည္းကို  ဗဟုသုတအျဖစ္ ေဖာ္ျပခ်င္တာေၾကာင္႕ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္လာ ခဲ႔ပါတယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တည္ပံုတည္နည္း အနည္းငယ္ေတာ႔ ကြဲျပားႏိုင္ပါတယ္။ အခုနည္းက ရက္ၾကာၾကာ ထားလို႔ရတဲ႔ မုန္ညင္းခ်ဥ္ တည္နည္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒီလို မုန္ညင္းခ်ဥ္ေလးျဖစ္လာဖို႕  အဓိက လိုအပ္တဲ႔ အဆာပလာမ်ားကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပပါမယ္ေနာ္။ 

မုန္ညင္းခ်ဥ္တည္ဖို႕ဆိုရင္ မုန္ညင္းအျဖဴမ်ိဳးေတြကို မသံုးဘဲ အေပၚကလို မုန္ညင္းစိမ္းမ်ိဳးကိုသံုးရပါတယ္။ အဲဒီမုန္ညင္းေတြကို ခူးဆြတ္လာျပီး(သို႔) ဝယ္လာျပီးရင္ အပင္လိုက္ (အျမစ္မပါ) ေသာ္လည္းေကာင္း အရြက္လိုက္ ေသာ္လည္းေကာင္း ေနပူလွမ္းရပါတယ္။

 

ရာသီဥတု အပူအေအးကို လိုက္ျပီး ၃ရက္ မွ ၁ဝရက္ထိ လွမ္းၾကပါတယ္။ လွမ္းျပီး ႏြမ္းသြားတဲ႔ မုန္ညင္းေတြ ကို တစ္လက္မ အရြယ္ ပိုင္းျဖတ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ႔ မုန္ညင္းအရြက္မယူဘဲ အရိုးခ်ည္းသာ ယူပါတယ္။ ဒီမွာေတာ႔ အရိုးေရာ အရြက္ပါ ယူပါတယ္။ ျဖတ္ထားျပီး မုန္ညင္းကို တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ခန္႔ ျပန္လွမ္းပါတယ္။

ျပီးလွ်င္ လွမ္းျပီးသား မုန္ညင္းစိမ္းမ်ားကို ဆားျဖင္႔နယ္ကာ ေရျပန္ေဆးပါတယ္။ ဆားနယ္ျပီး ေရေဆး ျခင္း ကို ၂ၾကိမ္ ၃ၾကိမ္ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ မုန္ညင္းစိမ္းကို နယ္တဲ႔အခါ အနံ႔ျပင္းပါတယ္။ အဲဒီ အနံ႔ေတြ ေလ်ာ႔သြား တဲ႔အထိ နယ္ၾကပါတယ္။

မုန္ညင္းခ်ဥ္ထဲ အမ်ားဆံုးထည္႔ၾကတဲ႔ ဂ်ဴးျမစ္ပါ။ ဂ်ဴးျမစ္ကိုလည္း ေျခာက္ေအာင္ လွမ္းထားပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေတာ႕ ဥနီ၊ ပန္းေဂၚဖီမ်ားလည္း ထည္႔ၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြ ထည္႔မယ္ ဆိုရင္လည္း ပထမဦးစြာ အေျခာက္လွမ္းဖို႔ လိုပါတယ္။ 

 နံနံေစ႔ကို မညက္တညက္ ၾကိတ္ထားတာပါ။

စမုန္စပါးေစ႔ ၾကိတ္ျပီးသား

ငရုပ္သီးအၾကမ္းမႈန္႔ (ညက္ဖို႕ မလိုပါ) 

ဒါကေတာ႕ ေကာက္ညင္းကို အရည္ပ်စ္ပ်စ္ခ်က္ထားတာပါ။ အထဲမွာ ထန္းညက္ (သို႕) ၾကံသကာ ထည္႔ထားပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ မုန္ညင္းခ်ဥ္ တည္သူမ်ားက ဒီေကာက္ညင္းခ်က္တာကို မထည္႔ဘူးလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ (မရွိရင္ေတာ႔ မထည္႔နဲ႔ေပါ႔ေနာ္) 

 

သၾကားပါ

ဒါကေတာ႔ ထမင္းကို အခ်ဥ္ေဖာက္ထားတဲ႔ ကေဇာ္ျဖစ္ပါတယ္။ (ဒီကေဇာ္ကိုလည္း တစ္ခ်ဳိ႕က နယ္တဲ႔အခ်ိန္ မထည္႔ဘဲ အားလံုးျပီးသြားမွ အေပၚက ျဖန္႔ခင္းထားလိုက္တယ္ လို႔ သိရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ႔လည္း လံုးလံုး မထည္႔ၾကပါဘူး ) 

မုန္ညင္းခ်ဥ္တည္ရာမွာ မပါမျဖစ္ လိုအပ္တဲ႔ တစ္ခုကို ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႕ ေမ႕သြားခဲ႕ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႕ ဆန္အရက္ေခၚ ခ်က္အရက္ အၾကည္ျဖစ္ပါတယ္။ ဓာတ္ပံုမရွိလို႔ Google ကေန ေတြ႔ရာ ပုလင္း ရွာလိုက္ပါတယ္ :)

 

မုန္ညင္းခ်ဥ္ စလုပ္ဖို႔ ပစၥည္း အဆာပလာမ်ားစံုျပီဆိုရင္ စပါမယ္ေနာ္။ ပထမဦးစြာ မုန္ညင္းမ်ားကို ဆား မ်ားမ်ားျဖင္႔ စနယ္ပါတယ္။ မုန္ညင္းခ်ဥ္ ျမန္ျမန္ခ်ဥ္လိုပါက ဆားမ်ားမ်ား ထည္႕ဖို႕ မလိုပါဘူးတဲ႔၊ ၾကာၾကာထားျပီး ေျဖးေျဖးမွ ခ်ဥ္ဖို႕ဆိုရင္ ဆားမ်ားမ်ား ထည္႔ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္ လို႔ ေျပာျပပါတယ္။ ဆားမ်ားမ်ားထည္႔ထားတဲ႔ မုန္ညွင္းခ်ဥ္ဟာ ၾကာၾကာလဲ ထားခံတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ေအာက္မွာေတာ႕ အဆာပလာထည္႔ပံု အဆင္႕ဆင္႕ကို ေဖာ္ျပပါမယ္ေနာ္။

နံနံ၊ စမုန္စပါး ၾကိတ္ျပီးသားတို႕ကို ထည္႕ပါတယ္။

 

ဂ်ဴးျမစ္ေျခာက္၊ သၾကားတို႔ကိုထည္႔ပါတယ္။ 

ကေဇာ္ကို အရည္ေရာ အဖတ္ေရာ ထည္႔ပါတယ္။ 

အဲဒါေတြ ထည္႔ျပီးေတာ႔ အားပါးတရ နယ္ပါတယ္။ မုန္ညင္းခ်ဥ္ဟာ လူအေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ဆုိေတာ႔ နယ္သားေကာင္း မုန္ညင္းခ်ဥ္ကလည္း စားလို႔ေကာင္းပါတယ္။ 

အၾကိမ္ၾကိမ္ အဖန္ဖန္ နယ္ထားတဲ႔ မုန္ညင္း

မုန္ညင္းခ်ဥ္နယ္သားက်သြားမွ ငရုပ္သီးမႈန္႕နဲ႔ အရက္တို႕ကို ထည္႔လိုက္ပါတယ္။ ငရုပ္သီးကို ေနာက္ဆံုးမွ ထည္႔တာက အၾကာၾကီးနယ္ရင္ လက္ပူမွာစိုးလို႔ပါ။ သူမ်ားေတြကေတာ႔ လက္အိတ္ေတြနဲ႔ နယ္ၾကေပမဲ႔ အဲဒီ အစ္မကေတာ႔ လက္အိတ္နဲ႔ အားမရတာေၾကာင္႔ ဒီအတိုင္းနယ္ပါတယ္။

ငရုပ္သီးနဲ႔ အရက္ ထည္႔ျပီးျပန္ေတာ႔ ခုလို အားရပါးရ နယ္ရျပန္ပါတယ္။

နယ္ေနဆဲ

နယ္ျပီးလို႔ ျပီးစီးတဲ႔ အေနအထား

နယ္ျပီးသြားတဲ႔ မုန္ညင္းေတြကို ခုလို ပလပ္စတစ္ ပံုးၾကီးနဲ႔ သိပ္ထည္႕ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ႔ စဥ္းအိုးမ်ားနဲ႔ ထည္႕ပါတယ္။

မုန္ညင္းကို မိႈတက္မသြားဘဲ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ အခ်ဥ္ေပါက္လာဖို႕  အတြက္ အေရးၾကီးသည္မွာ အဖံုးကို ေလလံုးဝ မဝင္ႏိုင္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ လံုလံုပိတ္ဖို႕ အေရးၾကီးတာပါ။ ခုဒီအတိုင္းဆို အေပၚက ပလပ္စတစ္ထပ္အုပ္ျပီးမွ အဖံုးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ လံုလံုျခံဳျခံဳပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ အခ်ိန္ ၁၅ရက္ေလာက္မွာ စျပီး စားလို႔ရပါျပီ။ အခ်ိဳ႕ကေတာ႕ လအၾကာၾကီး ထားျပီးမွ စားၾကပါတယ္။ မုန္ညင္းခ်ဥ္ဟာ အဖံုးဖြင္႕ျပီးရင္ ၾကာၾကာထားလို႔ သိပ္မခံေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ၾကာၾကာထားဖို႔ဆိုရင္ မစားမခ်င္း ဖံုးမဖြင္႔ေသးဘဲ စားေတာ႔မယ္ဆိုမွသာ အဖံုးဖြင္႔ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ျပီးေတာ႔လည္း မုန္ညင္းခ်ဥ္အိုးကို ႏိႈက္တဲ႕အခါ ဆီလံုးဝ မထိရဘူး ၊ ဆီေပတဲ႔ ဇြန္း၊ လက္ တို႕နဲ႔ မႏိႈက္ရပါဘူးတဲ႔။ ဆီထိတာနဲ႔ မုန္ညင္းခ်ဥ္ ပုပ္သြားတတ္ပါတယ္လို႔ ဗဟုသုတလည္း သိရပါတယ္။ 

ခုေဖာ္ျပတဲ႔ မုန္ညင္းခ်ဥ္ဟာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ညီမ ရွမ္းမေလး တစ္ေယာက္ တည္တဲ႔ မုန္ညင္းခ်ဥ္ကို ေဖာ္ျပထားတာျဖစ္လို႔ နာမည္ကိုလည္း ရွမ္းမေလးရဲ႕ မုန္ညင္းခ်ဥ္လို႔ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ လုပ္တာ မဟုတ္ပါေၾကာင္းေနာ္။ မုန္ညင္းခ်ဥ္ လုပ္နည္းကုိ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ေျပာျပေပးတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ညီမေလးတို႕ကုိ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင္။ မိမိအိမ္မွာ စားဖို႔ သက္သက္ လုပ္ေနတာမို႔ အခ်ိဳးအဆ ဘယ္လိုထည္႔ရလဲ ေမးတဲ႔အခါ အတိအက် မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဒီလိုဘဲ မုန္ညင္းအနည္းအမ်ားေပၚ ၾကည္႕ကာ မွန္းျပီး ထည္႔ပါတယ္တဲ႔။ အတိအက်မသိရေပမ႔ဲ ခုေလာက္ဆိုရင္ ကိုယ္တုိင္ မုန္ညင္းခ်ဥ္ တည္လိုသူမ်ားလည္း အဆင္ေျပႏုိင္ျပီ ထင္ပါတယ္ရွင္။